Jak pisać o sztuce? Filozoficzne peregrynacje Jeana-Françoisa Lyotarda

Abstrakt

Pisząc o sztuce, Jean-Francois Lyotard szuka odpowiedniego idiomu i tworzy teksty niesystemowe i pozornie przygodne, odwołując się w nich do Kanta, Hegla, Marksa, Freuda i Merleau-Ponty’ego, tym samym nieustannie zmieniając sposoby pisania i podejścia do dzieła sztuki, niekiedy nawet samemu sobie przecząc. Zmaga się z językiem, aby otworzyć myśl na to, co ją poprzedza i warunkuje, na dziedzinę wizualności, której refleksja nie jest sobie w stanie podporządkować. Zadaniem tego artykułu jest więc prezentacja drogi myślowej Lyotarda związanej z próbą dotarcia do tego, co w ostatnich swoich książkach francuski filozof nazywa doświadczeniem materialnej „obecności” obrazu. Będzie nim też próba odpowiedzi na pytanie, jak lub czy w ogóle pisać o sztuce. Słowa klucze: Lyotard, sztuka, dzieło sztuki, pisarstwo, doznawanie