Zobaczyć niewidzialne. Od fenomenu do widma, czyli analiza pewnego przypadku wyobraźni filozoficznej

Abstrakt

W artykule autor analizuje pewien przykład działania wyobraźni filozoficznej jako odmiany „wyobraźni antropologicznej". Tym przykładem jest narastająca poprzez twórczość trzech fenomenologów - Husserla, Merleau-Ponty'ego, Levinasa - radykalizacja ujęć fenomenu ludzkiego ciała. Radykalizacja owa polegała na przechodzeniu od ujmowania ludzkiego ciała jako fenomenu empirycznego, poprzez traktowanie go jako fenomenu zredukowanego do pewnej struktury, aż po traktowanie ludzkiej cielesności jako fantazmatu najostrzejszego wymogu etycznego.