U źródła. Rozważania hydrauliczne

Abstrakt

Esej stanowi skromną próbę interpretacji jednego zdania z tekstu Profesor Barbary Skargi „O źródle i źródłowości” zamieszczonego w tomie Kwintet metafizyczny. Zdanie to brzmi: „Zacznijmy jednak od źródła” i daje asumpt do rozważań na temat pojęcia „początku” oraz „pierwszych” pojawień się bytów. Te pojęcia z kolei prowadzą nas nieuchronnie w stronę doświadczenia następstwa wydarzeń, a zatem czasu. Rozpoczynając od tego zdania pragniemy dowieść – przy pomocy poetów (Hölderlin, Whitman), filozofów (Schelling, Derrida) i pisarzy (Calvino, Calasso) – iż „źródło” jest nie tyle samym „początkiem”, co jedynie znakiem początku, że samo szuka swojego „początku” w głębi struktur geologicznych, a tym samym jest progiem, na którym to-co-ludzkie spotyka się z tym co nie- i przed-ludzkie. To, co nazywamy doświadczeniem początku, nie jest więc afirmacją odrębnego, samowystarczalnego bytu, lecz przeciwnie – w istocie jest doznaniem radykalnej niesamowystarczalności człowieka, doznającego głębokiego związania ze światem, który poprzedził jego pojawienie się.