Celowość natury według Mikołaja z Autrécourt (przeł. A. Lewańska)

Abstrakt

Mikołaj z Autrécourt podejmuje refleksję nad celowością, kusząc się o filozoficzne objaśnienie świata. Zamiar ten urzeczywistnia w sporze z Arystotelesem i jego średniowiecznymi następcami. Celowość dla mistrza lotaryńskiego przejawia się jako dobro, czyli byt rzeczy, które istnieją i tworzą organiczny zbiór, powiązany wewnętrznymi relacjami, podległy zasadzie ekonomii i zasadzie tego, co lepsze, regulującym przyczynowość sprawczą.