Arystotelesowska phrónesis a badania społeczne

Abstrakt

Punkt wyjścia stanowi analiza znaczenia Arystotelesowskiej wiedzy praktycznej (phrónesis) z punktu widzenia interpretacji Martina Heideggera (wczesne wykłady) i Hansa-Georga Gadamera. Tak zinterpretowana phrónesis służy jako model sytuacji rozumienia przedmiotu badań w naukach społecznych. Konkretna aplikacja tak rozumianego modelu wiedzy praktycznej przedstawiona jest na przykładzie działania religijnego. Druga część pracy podejmuje problem faktyczności jako warunku rozumienia. Konkretna analiza dotyczy tezy o radykalnej niezrozumiałości Holocaustu i roli jaką warunki stematyzowane w pojęciu „faktyczności” mogą odgrywać w odpowiedzi na pytanie o sens takiego zjawiska jakim był Holocaust w XX wieku. Refleksja filozoficzna nie jest czymś zewnętrznym w stosunku do badania społecznego, ale dotyczy warunków przesądzających o konstytucji jego przedmiotu. W końcowej części zwrócona jest uwagę na logiczny związek tego co ludzkie i tego co społeczne.