Starsi bracia. Różewicz wobec Lęku przed wpływem

Abstrakt

Artykuł jest ilustracją praktycznego zastosowania narzędzi analitycznych wypracowanych przez Harolda Blooma z jego Lęku przed wpływem. Autor dokonuje interpretacji Appendixu - cyklu wierszy „przepisujących" po Różewiczowsku teksty Leopolda Staffa, widząc w tym typowo bloomowską sytuację, której istotą jest to, że młodszy poeta interpretuje na swój sposób utwory poetyckiego mistrza. Wykazawszy, że Appendix prezentuje pełną serię sześciu Bloomowskich starć rewizyjnych, autor w toku dalszych analiz dowodzi, że to nie Staff jest „prekursorem", czyli tym, czyjemu wpływowi podlega twórczość Różewicza, i stawia tezę, że ważniejszą dla Tadeusza Różewicza jest identyfikacja z bratem niż ze Starym Poetą. Ukazując przebieg tej identyfikacji oraz analizując relacje w trójkącie Janusz - Tadeusz - Staff, autor dochodzi do wniosku, że mechanizm zastępowania prawdziwego prekursora kimś, kto przybiera maskę, jest w przypadku Różewicza regułą, którą potwierdza przykład zastąpienia postaci Janusza postacią Czesława Miłosza.