Hobbesowska wojna wszystkich ze wszystkimi (przeł. P. Miech, przekład przejrzał i poprawił S. Szymański)

Abstrakt

Autor tekstu wyraża zaskoczenie, że w literaturze poświęconej Hobbesowi najbardziej oryginalny i ważny argument przedstawiony przez filozofa zaprezentowany w rozdziale XIII Lewiatana głoszący, że stan natury jest stanem wojny wszystkich ze wszystkimi, nader rzadko poddawany jest drobiazgowemu badaniu. Dla autora istnieją dwa główne powody, które sprawiły, że argument ten nie był poddawany starannej analizie. Niektórzy uważają najwyraźniej, że jest on do tego stopnia jasny i oczywiście poprawny, iż nie wymaga żadnej analizy czy wyjaśnienia. Inni uznają, że argument ten jest zależny od przyjętej przez Hobbesa egoistycznej psychologii i są skłonni wątpić w to, czy jest on istotnie interesujący dla tych, którzy nie podzielają ponurej koncepcji natury ludzkiej implikowanej przez tą psychologię. Kavka dowodzi, że obie te postawy są nieuzasadnione. Argumentacja Hobbesa opiera się na założeniach, które są znacznie bardziej prawdopodobne niż psychologiczny egoizm, ale mimo to jest nietrafna. Niezależnie od jej nietrafności, przyczynia się ona jednak do lepszego zrozumienie pewnych problemów dotyczących interakcji międzyludzkich.