Głos jako ciało. Perspektywa performatywna

Abstrakt

Artykuł traktuje o głosie ludzkim i analizuje jego cielesne konteksty. Teza tekstu brzmi: głos jest ciałem, materią, tkanką osoby. Autorka prezentuje dwa różne podejścia do głosu: jako instrumentu i ciała oraz przedstawia konsekwencje tych dwóch perspektyw w teorii i praktyce. Podbudowę teoretyczną tezy tekstu stanowi koncepcja „ziarna głosu" francuskiego semiologa Rolanda Barthesa, a praktyczną - praca edukacyjna Kristin Linklater. Artykuł podejmuje również próbę „rozprawienia się" z dualizmem ciało-duch/umysł, przedstawiając dwie koncepcje estetyki: Richarda Shustermana oraz Eriki Fischer-Lichte.