Cielesna obecność aktora na granicy teatru

Abstrakt

Autorka odwołuje się do stanowiska George'a Steinera, który dzieli świat sztuki na dwie dziedziny: wtórne miasto historyków, krytyków i teoretyków oraz - miasto pierwotne, zamieszkiwane przez artystów i odbiorców sztuki. Problem dzieła teatralnego oraz cielesnej obecności aktora ujęty zostaje w tych dwóch perspektywach: miasta wtórnego (Roman Ingarden) i miasta pierwotnego (Georg Fuchs, Antonin Artaud, Jerzy Grotowski). Autorka argumentuje, że w każdej z tych perspektyw aktorowi zostaje nadana rola granicy dzieła teatralnego. W pierwszym przypadku aktor (jego cielesna obecność na scenie) jest miejscem, w którym teatr zanika. Człowiek-aktor zostaje wykluczony ze sztuki. Pełni bowiem funkcję służebną wobec postaci dramatu. W ciele aktora dzieło teatralne znajduje swój kres. Druga natomiast perspektywa, ujmuje aktora jako źródło teatru. Ciało aktora jest granicą pozytywną, która konstytuuje dzieło teatralne. W aktorze - dzieło teatralne znajduje swój początek.