Sukienka. O pierwszej scenie dramatu Franka Wedekinda Przebudzenie wiosny

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest pierwszej scenie powstałego w końcu XIX w. dramatu Franka Wedekinda Przebudzenie wiosny. Utwór wzbudził krótko po swoim powstaniu i prapremierze wielkie zainteresowanie i kontrowersje. Pierwsza scena, w której matka jednej z głównych bohaterek, obchodzącej właśnie swoje trzynaste urodziny dorastającej dziewczynki, proponuje jej zgodnie ze zwyczajem epoki, zmianę sukienki na dłuższą, bywa zwykle pomijana w interpretacjach dramatu. Tymczasem scena ta jest czymś więcej niż tylko wstępem do akcji: możemy tu obserwować inicjacyjny rytuał codzienności, podczas którego dziewczynka powinna wypracować inny stosunek do swego ciała niż ten, do którego przyzwyczajona była jako dziecko. W przypadku Wendli, bohaterki dramatu, rytuał ten kończy się niepowodzeniem.