Czy pojęcie duszy ma sens? (przeł. M. Chmura, F. Taranienko, przekład przejrzał i poprawił J. Migasiński)

Abstrakt

Chcemy zastanowić się nad starym pojęciem metafizycznym, pojęciem duszy i zamierzamy zapytać czy, dla nas, uprawiających filozofię dzisiaj, takie pojęcie może jeszcze mieć jakiś sens. Mieć sens, to znaczy, czy może odnosić się do jakiejś odpowiadającej mu rzeczywistości. 
Wobec tego, jeżeli chodzi o problem duszy, owo podporządkowanie metafizyki specialis metafizyce generalis oznacza, że jest on z natury problemem ontologicznym. Musimy więc zastanowić się nad rozważaniami Kanta na temat Ja i dogłębnie je przeanalizować. Jeśli chcemy mówić o duszy, powinniśmy więc odrzucić krytykę Kantowską. To przedsięwzięcie może wydawać się zuchwałe, ale nie mamy sposobności, by się od niego uchylić. Argumentacja naszej krytyki będzie następująca: struktura bycia, taka jak ją rozumie Kant, nie przystaje do struktury bycia naszego Ja. Tę strukturę bycia Ja nazwiemy istotą sobości [essence de l’ipseité.