Język buntu w twórczości Stanisława Brzozowskiego

Urszula Górska

Abstrakt


Twórczość Stanisława Brzozowskiego odzwierciedla wszelkie modernistyczne wątpliwości względem języka. Pod wpływem dzieł takich filozofów jak Henri Bergson czy Fryderyk Nietzsche autor Legendy Młodej Polskisformułował własną koncepcję dyskursu naukowego. Przeświadczenie o jego nietransparentności zaprowadziło Brzozowskiego do odejścia od tradycyjnego sposobu pisania. Pisarz wielokrotnie powtarzał za Bergsonem, iż naukowa terminologia pozostaje abstrakcyjnym systemem w żaden sposób niezwiązanym z dynamiką i zmiennością życia.

Brzozowski był przekonany, że zbyt kurczowe trzymanie się logiki i metodologii doprowadza do uśmiercenia naszych idei poprzez oddzielenie ich od emocji i uczuć. Postrzegał zatem metodę jako środek "mechanizujący" proces myślenia, zgubny dla oryginalności, świeżości i kreatywności. Dlatego też w swoich pracach Brzozowski zdecydowanie odszedł od oficjalnego języka nauki w kierunku stylu bardziej osobistego i emocjonalnego.


Pełny tekst:

 Tylko dla subskrybentów

Refbacks

  • There are currently no refbacks.