Ja bez jaźni w powieści Samanthy Harvey The Wilderness

Abstrakt

W powieści The Wilderness Samantha Harvey wykorzystuje metaforykę odnoszącą się do neuronauki, głównie pojęcia entropii, chaosu i porządku, by naszkicować obraz destrukcji pamięci, języka i innych procesów myślowych, która charakteryzuje chorobę Alzheimera. Nadrzędny dla powieści kontrast pomiędzy porządkiem a chaosem dominuje zarówno na poziomie tematycznym, jak i formalnym. Dodatkowo autorka wykorzystuje metaforę labiryntu, by zobrazować doświadczenie czasu przez bohatera oraz jego nieustanne próby przypominania. Taka struktura i metaforyka tekstu służą podkreśleniu tezy, że poczucie własnego ja, swojej tożsamości niemożliwe jest w przypadku braku narracji, braku języka i pamięci. Niniejszy esej próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy można zachować tożsamość osobową w przypadkach zdruzgotanej pamięci, jak w chorobie Alzheimera.