Adam Sikora – badacz romantycznej filozofii polskiej. Rekonesans

Abstrakt

Przedmiotem artykułu jest dorobek Adama Sikory jako historyka polskiej filozofii i myśli społecznej doby romantyzmu. Należąc do warszawskiej szkoły historyków idei, podjął on wysiłek przyswojenia powojennej humanistyce polskiej poglądów myślicieli tak różnych, jak Mickiewicz, Towiański, Hoene-Wroński, Cieszkowski, Trentowski, polscy ideolodzy socjalizmu utopijnego. Przekonany, że myśl romantyczna skupiła uwagę na historii, narodowości i ideale społecznym, Sikora skoncentrował się na problematyce historiozoficznej. Śledził, jak bohaterowie jego analiz oswajali historię, w której przyszło im żyć, jakimi drogami zmierzali do „wymuszenia” na niej „szczęśliwego finału”. Rekonstrukcja koncepcji mesjanistycznych bądź utopijnych prowadziła filozofa do ogólnych wniosków, dotyczących bycia w historii poprzez teoretyczne próby jej usensownienia.