Rewizjonizm

Abstrakt

Autor postrzega polski rewizjonizm jako zjawisko historyczne, zamknięte w latach 1954-1968, które mogło mieć znaczący udział w upadku komunizmu w Polsce. Podchodzi do niego jako do problemu teoretycznego, wyrosłego z wewnętrznej krytyki ideologii, na której oparty był system komunistyczny. Rewizjonizm byłby wówczas przekonaniem, że marksizm ciągle zachowuje wielką płodność intelektualną, a socjalizm może się przekształcić, stając się systemem "z ludzką twarzą". W tym duchu Autor wykłada twórczość Leszka Kołakowskiego z dziesięciolecia 1954-1964.