Struktura dowodowa dedukcji transcendentalnej Kanta (przeł. M. Miłkowski)
Abstrakt
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Dieter Henrich
Dieter Henrich, ur. 1927 w Marburgu, wybitny znawca idealizmu niemieckiego. W 1950 doktoryzował się, a w 1956 w Heidelbergu uzyskał habilitację. Od 1960 profesor we Freie-Universität Berlin, od 1965 profesor w Uniwersytecie w Heidelbergu; w 1968 uzyskał stałą profesurę gościnną w Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku, w 1973 przeszedł na stałą profesurę gościnną w Uniwersytecie Harvarda. Od 1981 profesor na Uniwersytecie w Monachium; w 1994 emerytowany; w 1997 uzyskał honorową profesurę w Uniwersytecie Humboldta w Berlinie. Członek Bawarskiej, Europejskiej i członek honorowy Amerykańskiej Akademii Nauk. Autor kilkudziesięciu doniosłych prac na temat filozofii Kanta, Fichtego i Hegla. Ostatnio opublikował m.in. książki Aesthetic Judgment and the Moral Image of the World: Studies in Kant, Stanford 1992; The Unity of Reason. Essays on Kant’s Philosophy, R. Velkley (red.), Cambridge 1994; Bewußtes Leben – Untersuchungen zum Verhältnis von Subjektivität und Metaphysik, Stuttgart 1999.