Dionizos, nieco inny bóg

Abstrakt

Grecy nie mieli jednolitego systemu wierzeń, a ich treści określane były przez liczne i często sprzeczne z sobą mity znane głównie z twórczości poetów (epika, dramat). Wspólną ich cechą było przekonanie o odrębności bogów i ludzi oraz charakterystyczny już dla Homera podział świata na sferę olimpijską i chtoniczną. W tym obrazie wierzeń Dionizos zajmuje miejsce wyjątkowe. Jest bowiem synem kobiety śmiertelnej (Semele) i bóstwa olimpijskiego (Dzeus), ponosi śmierć, ale trafia na Olimp, należy do świata bogów, ale towarzyszy ludziom i budzi ludzkie uczucia, w tym także pożądanie erotyczne. Różni się tym od innych bogów, a dla wielu wyznawców jest bóstwem najważniejszym i nawet jedynym. Słowa klucze: religia Greków, politeizm, olimpijskie, chtoniczne, Dionizos, mity orfickie, Anthesteria, wino