Laudatio (przeł. S. Gromadzki)
Abstrakt
Pełny tekst:
Tylko dla subskrybentówRefbacks
- There are currently no refbacks.
Gesine Schwan
Gesine Schwan, ur. 22 maja 1943 roku w Berlinie; od października 1999 rektor Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą. Po maturze w 1962 r. studiuje romanistykę, historię, filozofię i nauki polityczne w Berlinie oraz Fryburgu Bryzgowijskim. Przebywa kolejno na stypendiach w Warszawie i Krakowie w celu przygotowania rozprawy doktorskiej o polskim filozofie Leszku Kołakowskim (Leszek Kolakowski: Eine Philosophie der Freiheit nach Marx, Stuttgart/Berlin/Köln/Mainz 1971). W 1971 r. zostaje adiunktem na Wydziale Nauk Politycznych Wolnego Uniwersytetu w Berlinie, a habilituje się w 1975 r. pracą na temat polityczno-ekonomicznych uwarunkowań krytyki społecznej u Karola Marksa (habilitacja kumulatywna złożona z dwóch pozycji książkowych: Die Gesellschaftskritik von Karl Marx, Stuttgart/Berlin/Köln/Mainz 1974, a także Marxismus und Sozialdemokratie [razem z Alexandrem Schwanem], Hamburg 1974). W 1977 r. profesor nauk politycznych, w szczególności teorii politycznej i filozofii, na Wolnym Uniwersytecie w Berlinie. Kolejne pobyty badawcze odbywa w Waszyngtonie, Cambridge i Nowym Jorku. Autorka książek: Sozialismus in der Demokratie? Theorie einer konsequent sozialdemokratischen Politik, Stuttgart i in. 1982; Politik und Schuld. Die zerstörerische Macht des Schweigens, Frankfurt/M. 1997 (przekład na amerykański, Nabraska University Press); Antikommunismus und Antiamerikanismus in Deutschland. Kontinuität und Wandel nach 1945, Baden-Baden 1999; Politics and Guilt. The Destructive Ower of Silence, London 2001. Od 1996 r. współwydawca czasopisma „Zeitschrift für Politikwissenschaft". Jej główne obszary badań naukowych to filozofia polityczna i teorie demokracji, a w ostatnim czasie przede wszystkim zagadnienia psychologii polityki i kultury politycznej. W SPD od 1972 r., prócz pracy naukowej uczestniczyła w licznych gremiach politycznych. W marcu 2004 r. zostaje wybrana wspólnie przez SPD i Sojusz 90/Zieloni na kandydata na urząd prezydenta Republiki Federalnej Niemiec. W głosowaniu 23 maja 2004 r. przegrywa różnicą głosów 589 do 604 z kandydatem CDU, CSU i FDP Horstem Köhlerem. Na prośbę ministra spraw zagranicznych Joschki Fischera obejmuje w styczniu 2005 r. urząd koordynatora rządu niemieckiego ds. współpracy przygranicznej i społecznej z Polską.