Wokół książki Andrzeja Mencwela Wyobraźnia antropologiczna
Refbacks
- There are currently no refbacks.
Leszek Kolankiewicz
Leszek Kolankiewicz, kulturoznawca, antropolog widowisk. Dyrektor Instytutu Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, wykładowca na Wydziale Wiedzy o Teatrze w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, przewodniczący Komitetu Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk, wiceprezes Zarządu Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. Książki: Na drodze do kultury czynnej. O działalności instytutu Grotowskiego Teatr Laboratorium w latach 1970-1977 - 1978; Święty Artaud - 1988 (wyd. 1), 2001 (wyd. 2 rozszerzone); Samba z bogami. Opowieść antropologiczna - 1995 (wyd. 1), 2007 (wyd. 2 rozszerzone); Dziady. Teatr święta zmarłych - 1999; Wielki mały wóz - 2001.
Bartosz Korzeniewski
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza
Bartosz Korzeniewski, ur. w 1973 roku, jest doktorem filozofii, kulturoznawcą, wykładowcą UAM, zajmuje się problematyką pamięci zbiorowej i polityki historycznej. Autor książki Polityczne rytuały pokuty w perspektywie zagadnienia autonomii jednostki - 2006; publikuje m.in. w „Znaku", „Przeglądzie Politycznym" i „Tekstach Drugich".
Karol Modzelewski
Karol Modzelewski, ur. w 1937 roku, historyk, mediewista, w PRL działacz opozycji demokratycznej i współzałożyciel Solidarności. Tytuł profesora uzyskał w 1990 roku. Pracę naukową musiał kilkakrotnie przerwać z przyczyn politycznych, ze względu na pobyty w więzieniach w latach 1965-1967, 1968-1971 i 1981-1984 i kadencję w Senacie RP 1989-1991. Wykładowca Uniwersytetu Wrocławskiego w latach 1992-1994, a od 1994 roku - Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Wykładał także w paryskiej École des Hautes Études en Sciences Sociales, w Collège de France i na rzymskim uniwersytecie La Sapienza. Jego najważniejsze publikacje to: Organizacja gospodarcza państwa piastowskiego - 1975, 2000;La transizione dall'antichité al feudalesimo - 1978; Chłopi w monarchii wczesnopiastowskiej - 1987 oraz Barbarzyńska Europa - 2004, za którą w 2007 roku otrzymał Nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.
Stanisław Obirek
Stanisław Obirek, ur. w 1956 roku, jest profesorem w Uniwersytecie Łódzkim na Wydziale Stosunków Międzynarodowych i Politologicznych. Studiował filologię polską w Uniwersytecie Jagiellońskim. Studiował filozofię i teologię w Neapolu i w Rzymie na Uniwersytecie Gregoriańskim. W 1997 r. habilitował się na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2002 r. wydał Co nas łączy? Dialog z niewierzącymi, w 2006 Religia - schronienie czy więzienie?. Interesuje się miejscem religii we współczesnej kulturze, dialogiem międzyreligijnym i możliwościami przezwyciężenia konfliktów cywilizacyjnych i kulturowych.
Henryk Samsonowicz
Henryk Samsonowicz, ur. w 1930 r., historyk mediewista, profesor Uniwersytetu Warszawskiego. Najważniejsze publikacje: Historia Polski do roku 1795 - 2000; Późne średniowiecze miast nadbałtyckich. Studia z dziejów Hanzy nad Bałtykiem w XIV-XV w. - 1968; Miejsce Polski w Europie - 1995;Ziemie polskie w X wieku i ich znaczenie w kształtowaniu się nowej mapy Europy - 2000; Tysiącletnie dzieje (wraz z J. Tazbirem) - 1997; Idea uniwersytetu u schyłku tysiąclecia (współautor) - 1998.
Roch Sulima
Roch Sulima, kulturoznawca, kierownik zakładu Historii Kultury Współczesnej w Instytucie Kultury Polskiej UW, wykłada również w SWPS. Najważniejsze publikacje: Folklor i literatura - 1976, wyd. 2 rozszerz. 1985; Dokument i literatura - 1980; Literatura a dialog kultur - 1982; Tadeusz Nowak. Zarys twórczości - 1986; Kolędy polskie (wspólnie z prof. J. Bartmińskim) - 1991; Słowo i etos. Szkice o kulturze - 1992; Antropologia codzienności - 2000; Głosy tradycji - 2001; Antropologia słowa. Zagadnienia i wybór tekstów, oprac. G. Godlewski, A. Mencwel, R. Sulima - 2003;Życie codzienne Polaków na przełomie XX i XXI wieku (praca zbiorowa pod red. R. Sulimy, wstęp J. Tazbir) - 2003; Antropologija svakodnevice, Biblioteka XX vek, Beograd 2005.
Jerzy Szacki
Uniwersytet Warszawski
Jerzy Szacki, historyk idei i socjolog; wieloletni profesor Uniwersytetu Warszawskiego, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk. Autor takich książek, jak: Ojczyzna. Naród. Rewolucja - 1962; Durkheim - 1964; Kontrrewolucyjne paradoksy - 1965; Tradycja - 1971, wyd. ros. 1990; Spotkania z utopią - 1980, wyd. ros. 1990; Historia myśli socjologicznej - wyd. ang. 1979, wyd. pol. 1981, 1983, 2002; Znaniecki - 1986; Dylematy historiografii idei oraz inne szkice i studia - 1991; Liberalizm po komunizmie - 1994, wyd. ang. 1995, wyd. bułg. 1996. Autor i współautor wyborów tekstów, redaktor i współredaktor, a także tłumacz i współtłumacz książek: Elementy teorii socjologicznych - 1975; Czy kryzys socjologii? - 1977; Tradycja i nowoczesność - 1984; Sto lat socjologii polskiej - 1995; Ani książę, ani kupiec: obywatel - 1997, także: Howard Becker, Harry Elmer Barnes, Rozwój myśli społecznej od wiedzy ludowej do socjologii - 1964-1965, 2 cz.; Émile Durkheim, Zasady metody socjologicznej - 1968, 2000; Jean-Pierre Vernant, Źródła myśli greckiej - 1969, 1996; Florian Znaniecki, Nauki o kulturze - 1971, 1992; Marcel Mauss, Socjologia i antropologia - 1973, 2001.
Dariusz Śnieżko
Uniwersytet Szczeciński
Polska
Dariusz Śnieżko, ur. w 1959 roku, jest profesorem nadzwyczajnym w Zakładzie Teorii i Antropologii Literatury Uniwersytetu Szczecińskiego. Opublikował książki: Mit wieku złotego w literaturze polskiego renesansu. Wzory - warianty - zastosowania - 1996; Mikołaj Sęp Szarzyński - 1996;„Kronika wszytkiego świata" Marcina Bielskiego. Pogranicze dyskursów - 2004.
Andrzej Walicki
Andrzej Walicki, ur. w 1930 roku; historyk filozofii i myśli społecznej, związany w latach sześćdziesiątych z „warszawską szkołą historii idei". Specjalizuje się w badaniu dziejów myśli rosyjskiej i polskiej, a także historii marksizmu. Do roku 1981 był profesorem Instytutu Filozofii i Socjologii PAN, w okresie stanu wojennego przebywał w Australii jako pracownik naukowo-badawczy Australijskiego Uniwersytetu Narodowego w Canberrze; w 1986 roku objął katedrę historii idei na Uniwersytecie Notre Dame w Indianie i zajmował ją aż do przejścia na emeryturę w roku 1999. W roku 1994 wybrany został na członka-korespondenta PAN, a w roku 1998 stał się członkiem rzeczywistym. Do najważniejszych jego książek należą: W kręgu konserwatywnej utopii. Struktura i przemiany rosyjskiego słowianofilstwa - 1964, wyd. wł. 1973, wyd. ang. 1975, wyd. ukr. 1998; The Controversy Over Capitalism. Studies in the Social Philosophy of Russian Populists - Oxford 1969, wyd. hiszp. 1971, wyd. wł. 1973, wyd. jap. 1975; Filozofia a mesjanizm. Studia z dziejów filozofii i myśli społeczno-religijnej romantyzmu polskiego - 1970; Rosyjska filozofia i myśl społeczna od oświecenia do marksizmu - 1973, wyd. ang. Stanford 1979 i Oxford 1980; Philosophy and Romantic Nationalism. The Case of Poland - Oxford 1982, Notre Dame 1994; Legal Philosophies of Russian Liberalism - Oxford 1987, Notre Dame 1992, wyd. pol. 1995; Marxism and the Leap to the Kingdom of Freedom: The Rise and Fall of the Communist Utopia - Standford 1995, wyd. pol. 1996; Polskie zmagania z wolnością. Widziane z boku -2000; Rosja, katolicyzm i sprawa polska - 2002.