Spór o rzeczy boskie. Wprowadzenie

Józef Piórczyński

Abstrakt



Spór o rzeczy boskie stanowią rozpoczynające go krytyczne wobec Schellinga pismo Jacobiego O rzeczach boskich i ich objawieniu z 1811 r., odpowiedź na nie Schellinga z 1812 r., a także wypowiedzi współczesnych na temat tego sporu. Część pierwsza – obszerniejsza – opracowania przedstawia okoliczności pojawienia się sporu, jego motywacje, punkty orientacyjne kontrowersji, zajmowane stanowiska oraz środki prowadzenia sporu, zabiegi formalne, sposoby argumentacji, metody deprecjacji koncepcji przeciwnika i jego samego. Część druga dotyczy sporu o naukę. Wedle Jacobiego nauka odnosi się jedynie do świata natury, przeto niemożliwa jest wiedza o tym, co nadnaturalne. Oznacza to radykalne oddzielenie od siebie nauki i wiary, uznanie wszelkiej filozofii iteologii za bałwochwalstwo oraz odrzucenie wszelkich widzialnych form życia religijnego. Zdaniem Schellinga natomiast możliwa jest nauka, filozofia naukowa, zdolna rozstrzygnąć kwestie, którymi zajmowała się dotychczasowa metafizyka.Dlatego wedle Schellinga wiara nieuchronnie przeistoczy się w naukę, w naukową filozofię. Wszelako Schelling nigdy nie zrealizował swojego projektu z okresu sporu o rzeczy boskie, a potem w ogóle z niego zrezygnował. W końcowej części opracowania pokazano, że w zakresie omawianych tutaj kwestii poglądy Jacobiegoi Leszka Kołakowskiego nie tylko są ze sobą zbieżne, ale wręcz tożsame.

Refbacks

  • There are currently no refbacks.