Abstrakt
Autor przedstawia związki towarzyskie, poglądowe i filozoficzne między Güntherem Andersem a Hannah Arendt, Walterem Benjaminem i Martinem Heideggerem. Wszyscy, mimo swojego liberalnego światopoglądu, są konserwatywni w trosce o przyszłość ludzkości związaną z tragicznymi wydarzeniami XX wieku, rozwojem techniki i zmianą mentalności społeczeństwa. Anders zajmował się m.in. tematem tragedii w Czarnobylu, a także bomb atomowych i wodorowych i wiążącym się z nimi nieuniknionym samounicestwieniem świata. Arendt jest najbardziej optymistycznie nastawiona do przyszłości. W przeciwieństwie do Heideggerowskiego „bycia ku śmierci" i Andersowskiej wizji końca ludzkości, wyznaje ona filozofię życia, narodzin i nadziei. Nie da się jednak nie zauważać tego, że ludzkość jest zdolna do takich wydarzeń, jak Holokaust, zbrodnie Sowietów, krwawe rewolucje czy stosowanie bomby atomowej, a to budzi poważne obawy co do dalszych dziejów człowieka.