Platon czy Machiavelli. Komu służy państwo?

Abstrakt

Ustroje polityczne mają postać kontinuum. Na jego skrajach leżą - ustrój dobra wspólnego, czyli altruistyczny, oraz ustrój dobra władcy, czyli egoistyczny. Każdy z nich ma klasyka. Opis ustroju buduję więc ze zdań jego klasyka - Platona (Państwo) dla ustroju altruistycznego, Machiavellego (Książę) dla egoistycznego. Wskazuję następnie różnice oraz podobieństwa między nimi. Kluczowa różnica jest w przybliżeniu taka, jak między zegarem a chmurą (korzystając z Popperowskiego przeciwstawienia) oraz między geometrią a pokerem, a łączy je dualizm władcy i podwładnego. Ustroje ekstremalne nie istnieją w rzeczywistości fizycznej, a istnieją w pomyślanej. Dowodzę, że nie istnieją w świecie fizycznym, bo nie mogą, jest więc konieczne, że tam nie istnieją. Zauważam na koniec, że ustrój polityczny to hybryda platonizmu i machiavellizmu, nakładam pewien warunek na ten obiekt i korzystam z tej idei do lokalnej prognozy politycznej.