Mistrzowie socjologii otwartej z perspektywy półwiecza

Abstrakt

Artykuł dotyczy relacji mistrz - uczeń w życiu naukowym. Punktem wyjścia jest kultura współczesna - kultura teraźniejszości - i zmieniające się relacje mistrz - uczeń w świecie współczesnym. Artykuł ma silny wymiar autobiograficzny i w znacznej mierze odnosi się do socjologii w latach 1960. na Uniwersytecie Warszawskim. „Socjologia otwarta” znaczy socjologia otwarta na dyskurs interdyscyplinarny i bliska innym dyscyplinom społecznym i humanistycznym. Autorka analizuje wpływy „mistrzów socjologii otwartej” w dwu obszarach: w kręgu dziedzictwa Durkheimowskiego oraz w relacjach między socjologią a antropologią. Wskazuje wielu mistrzów, w tym Zygmunta Baumana, Jerzego Szackiego, Marię Ossowską. Na podstawie własnych doświadczeń twierdzi, że wielość mistrzów jest możliwa i że zjawisko mistrza nie ogranicza się do wieku młodzieńczego, lecz jest możliwe w każdym wieku i w każdym czasie.