Historia myśli socjologicznej bez morału i dogmatu czyli o książce Jerzego Szackiego

Abstrakt

Tekst jest artykułem recenzyjnym nowego, znacznie rozszerzonego wydania książki Jerzego Szackiego Historia myśli socjologicznej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002. Autor zwraca uwagę na bardzo szerokie ujęcie przedmiotu przez Szackiego, wykraczające daleko poza granice akademickiej socjologii. Swoją tożsamość socjologia zawdzięczać ma tradycji podejmowania pewnych problemów życia zbiorowego oraz odwoływania się do wypracowanego przez szereg autorów dorobku; w kwestii metody, tak żywo dyskutowanej, osiągnięcie konsensusu nie było możliwe. Historia socjologii, zarówno jej własny dyskurs, jak i uwikłanie w historię społeczną, skłania więc Szackiego do wniosku, że pozostanie ona dyscypliną wieloparadygmatyczną - i to jest jedyny morał, jaki z niej można wyciągnąć. Autor recenzji szczególnie wiele uwagi poświęca metodologicznej stronie dzieła; wskazując na zalety i wady historyzmu i prezentyzmu jako strategii interpretacji dawnych tekstów przekonuje, że Szackiemu udało się osiągnąć rozsądny kompromis między nimi.