Inna podmiotowość. Levinas – Husserl

Abstrakt

Artykuł prezentuje skomplikowane relacje pomiędzy fenomenologią Husserla a filozofią Levinasa, w szczególności dotyczące kształtowania się Levinasowskiej koncepcji podmiotowości i metafizyki jako etyki. Relacje skomplikowane - jako że z niektórych ujęć Husserla Levinas skwapliwie korzysta i je rozwija (zabieg epoche, pojęcie horyzontu przeżyć, znaczenie wrażliwości zmysłowej), a niektóre ostro krytykuje w procesie budowania własnego stanowiska filozoficznego (intencjonalność, intelektualistyczne pojmowanie fenomenu, esencjalizm, immanentyzm, teleologizm prowadzący do „imperialistycznej" wizji człowieka). Odwołując się do podwójnej koncepcji czasu, jaka wyłania się z tekstów Husserla, w konkluzji artykułu wykazuje się, że nawet najbardziej radykalne ujęcie ludzkiego podmiotu etycznego jako „zakładnika" gotowego do najwyższej ofiary za innego człowieka jest u Levinasa zakorzenione w jego dogłębnej lekturze Husserla i w nieustającej z nim dyskusji.