Co można zjeść parabazą? Paul de Man w literaturoznawstwie polskim

Abstrakt

Artykuł analizuje polską recepcję dzieła Paula de Mana na gruncie literaturoznawstwa. Podstawową tezą, od której autor zaczyna swój tekst, jest stanowisko, iż teoria de Mana tylko wtedy może być użyteczna (tzn. nieredukcjonistyczna, niesprowadzona do zwykłej parafrazy jego twierdzeń), gdy zostanie skrytykowana i przekroczona. Korzystając z poglądów Włodzimierza Boleckiego, Henryka Markiewicza i Janusza Sławińskiego na narzędziowy, operatywny wymiar teorii literatury, autor opisuje, jak współcześni polscy badacze literatury (Mieczysław Dąbrowski, Wojciech Michera, Jagoda Wierzejska, Łukasz Wróbel i Piotr Karwowski) na różne sposoby podchodzą do koncepcji dekonstrukcjonisty.