Jacques Le Rider

Jacques Le Rider - badacz literatury i kultury austriackiej, przez lata związany z Université Paris-Sorbonne (Paris IV) (1977-1981), Université Paris XII-Val de Marne w Créteil (1981-1990), Université de Paris VIII w Saint-Denis (1990-1999). Od 1999 roku dyrektor Wydziału Nauk Historycznych i Filologicznych w paryskiej École pratique des hautes études (EPHE). W latach osiemdziesiątych kierował Intytutem Kultury Francusko-Niemieckiej w Tybindze, w 1983 roku przebywał na Uniwersytecie w Waszyngtonie. Współpracował z uniwersytetami w Grazu, Genewie, Kolonii, Mannheim, São Paulo, był też dyrektorem Instytutu Francuskiego w Wiedniu. Jego prace tłumaczone były na wiele języków europejskich, a także japoński. Najważniejsze monografie: Le Cas Otto Weininger. Racines de l'antiféminisme et de l'antisémitisme, Paris 1982; Modernité viennoise et crises de l'identité, Paris 1990 (1994, 2000, liczne przekłady); La Mitteleuropa, Paris 1994 (1996); Nietzsche in Frankreich, München 1997; Journaux intimes viennois, Paris 2000; Freud, de l'Acropole au Sinaï. Le retour à l'antique des modernes viennois, Paris 2002; L'Allemagne au temps du réalisme. De l'espoir au désenchantement (1848-1890), Paris 2008; Faust, le vertige de la science, z Paulem-Jeanem Franceschinim, Paris 2010; Fritz Mauthner: Scepticisme linguistique et modernité. Une biographie intellectuelle, Bartillat 2012.