W numerze

Dzieło Gombrowicza proponuje pewien sposób lektury rosyjskiego klasyka, zasilając ten baobab (mówiąc językiem autora Trans-Atlantyku ) nowym sokiem. 
Radosław Romaniuk

Przeżyłem najdziwniejszą w świecie miłość i myślę, że rzeczywiście mam ją już za sobą. Teraz mogę mówić, że właściwie nic się nie zdarzyło, ale w końcu trudno oszukać nawet samego siebie. To się stało. A czym było? Za parę chwil dobuduję sobie jakąś teorię, w której poczuję się bezpieczniej. Teraz wiem, że odzyskałem pewien spokój ducha. 
Stanisław Gromadzki

Filozofia w ujęciu Platona nie jest tylko poszukiwaniem wiedzy, ale przede wszystkim konwersją duszy ku oglądowi prawdziwego bytu. Konwersję taką umożliwia eros, który doprowadzając do wizji idei, zyskuje swoje najwyższe spełnienie, jest bowiem rzeczywistnieniem tego, co w duszy najdoskonalsze.
Krzysztof Łapiński

Propozycja Waltona dokonuje swoistej rewolucji w myśleniu o fikcji. Burzy dotychczasowe przyzwyczajenia, zmusza do ponownego, krytycznego przyjrzenia się rozstrzygnięciom, które, uświęcone tradycją, uznane zostały za ostateczne i raz na zawsze ustalone. I chyba tylko konserwatyzmowi rodzimych teoretyków literatury należy przypisać, że ta niezwykle ciekawa, będąca przedmiotem licznych dyskusji i nawiązań, propozycja jest w naszym kraju niemal całkowicie nieznana.
Weronika Chańska

Podstawowa wątpliwość dotyczy [...] samego sposobu zapytywania, sensu problemu jako takiego. Czy aby sformułować problem, wystarczy zapytywać o dialektykę albo o nowoczesność? Czy prawdziwy problem stanowi usuwanie jednostronności pewnych koncepcji filozoficznych albo poszukiwanie w nich niekonsekwencji logicznych? Być może sama dialektyka nie jest niczym innym, jak tylko sztuką stawiania wciąż nowych pytań, sztuką problematyzacji. 
Michał Herer