W numerze

Pomijając zamierzchłe czasy i skupiając się wyłącznie na współczesności, dostrzegamy współistnienie trzech historycznych światów czy kultur, wyraźnie różniących się między sobą. Mam na myśli muzułmański Wschód, cywilizację zachodnią oraz świat słowiański. Wszystko, co znajduje się poza zakreślonym przez nie obszarem, nie ma powszechnego, ogólnoświatowego znaczenia, nie wywiera bezpośredniego wpływu na dzieje ludzkości. W jakiej zatem relacji pozostają owe trzy kultury wobec trzech podstawowych sił rozwoju historycznego? Włodzimierz Sołowjow

Czymże u Sołowjowa jest Kantowska rzecz w sobie, owo tyleż konieczne w swym istnieniu, co całkowicie niepoznawalne X, [...] od którego zależy szansa nowej metafizyki? Odpowiedź Sołowjowa brzmi:suszczeje. Janusz Dobieszewski

Nie można być sprawiedliwym, nie będąc jednocześnie silnym. Platon w Gorgiaszu twierdzi wprawdzie, że jest to możliwe, ale udaje mu się utrzymać to twierdzenie tylko dlatego, że przez sprawiedliwość rozumie w tym dialogu powstrzymywanie się od wyrządzania krzywd, do czego siła rzeczywiście nie jest potrzebna. Rozumie pan chyba jednak, panie dyrektorze, że jest to zbyt wąskie pojęcie sprawiedliwości; nie można przez nie zrozumieć ani sprawiedliwości rozdzielającej, ani wyrównującej. Do nich zaś pewna siła jest bez wątpienia potrzebna. - Inna rzecz, że skoro już człowiek jest silny, wówczas nie opłaca mu się być sprawiedliwym; z tych powodów tak mało jest sprawiedliwych ludzi na świecie. Bartosz Działoszyński

Wbrew Ingardenowi twierdzimy tu, iż w transcendentalnej fenomenologii Husserla zrezygnować należy z pewnego sposobumówienia o rzeczach realnych, a nie w ogóle z mówienia o nich. Ujęcie, z którym musimy się rozstać, a którego Ingarden uparcie się trzyma, opisuje rzeczy świata zewnętrznego właśnie jako realne, transcendentne, istniejące same z siebie, niezależne. Magdalena Milanowicz