W prezentowanym tomie staramy się zrekonstruować poszukiwania Thomasa Hobbesa, ale i sami poszukujemy Hobbesa. Poszukiwania Hobbesa są wyznaczone przez cztery wskazane dziedziny jego zainteresowań – historię, etykę, teorię reprezentacji politycznej, mechanikę władzy. Rzecz jednak w tym, że istnieje ogromna pokusa zawłaszczenia Hobbesa dla partykularnych celów. Istnieje pokusa, by ujrzeć w Hobbesie twórcę zarówno porządków autorytarnych, jak i liberalnych. Jak każdy znakomity myśliciel, również Hobbes może patronować wielu projektom politycznym i intelektualnym. Poszukiwanie Hobbesa to zatem poszukiwanie myśliciela, który funkcjonuje poza lub przed tymi doktrynalnymi sporami, który jest myślicielem na tyle subtelnym i złożonym, że wymyka się wszelkim próbom redukcji jego złożoności do jakiegoś prostego paradygmatu lub uniwersalnej formuły.  

Szymon Wróbel,

Sebastian Szymański

Formowanie sojuszy obronnych i dotrzymywanie umów o wzajemnej pomocy może być racjonalne zarówno z perspektywy indywidualnej, jak i kolektywnej. W żadnym wypadku nie odwraca to jednak uwagi od doniosłości Hobbesowskiego udziału w wysunięciu na pierwszy plan i zaproponowaniu rozwiązania dla ogólnego problemu rozbieżnych racjonalności indywidualnych i kolektywnych. Zarówno w tej kwestii, jak i kwestii uprzedzającej przemocy Hobbes podjął kluczowe pierwsze kroki ku identyfikacji i klaryfikacji centralnych zagadnień teorii racjonalnego konfliktu i współpracy. W godnym uwagi stopniu, w jakim teoria ta przyczynia się do naszego lepszego zrozumienia zjawisk moralnych i politycznych, powinniśmy być wdzięczni Hobbesowi i jego argumentowi głoszącemu, że stan natury jest stanem wojny. 

Gregory S. Kavka