„Kultura oszalała na punkcie ciała". Filozofia, pod pewnymi względami - też. Warto się więc przyjrzeć temu szaleństwu i zastanowić, czy Foucault nie miał przypadkiem racji twierdząc, że to nie ciało więzi duszę, ale że to ujarzmiona przez władzę dusza jest więzieniem dla naszego ciała. A jeśli tak jest, powinniśmy podjąć rozmaite wątki filozoficzne na nowo. 

Magdalena Środa

Życie w ogóle powinno być rozumiane jako ciągła tendencja do aktualizowania tego, co wirtualne, do czynienia skłonności i możliwości realnymi, eksplorowania organów i aktywności, aby ułatwiać i maksymalizować działanie, które przez te organy staje się możliwe. Żyjące ciało jest ciągłą prowokacją dla pomysłowości, dla wymyślania praktyk bardzo się różniących, używania organów i aktywności na nieoczekiwane i potencjalnie ekspansywne sposoby, dla uprawiania sztuki, tak aby czerpać z możliwości i aktywności ciała.

Elizabeth Grosz

Ciało postulowane jako wcześniejsze w stosunku do znaku jest zawsze postulowane lub znaczone jakowcześniejsze. To znaczenie, jako skutek swojego sposobu działania, produkuje ciało, o którym jednocześnie i mimo to twierdzi, że je odkrywa jako poprzedzające swoje własne działanie. Jeśli ciało znaczone jako wcześniejsze od znaczenia jest skutkiem znaczenia, wówczas mimetyczny lub przedstawieniowy status języka (który twierdzi, że znaki są poprzedzone przez ciała jako ich konieczne lustra) nie jest wcale mimetyczny. Przeciwnie, jest produktywny, konstytutywny, moglibyśmy nawet powiedzieć performatywny, o tyle, o ile akt nadawania znaczenia ustala granice i kontury ciała, o którym później twierdzi, że poprzedza każde znaczenie.

Judith Butler